بیماری های مشابه

لوسمی لنفوبلاستیک حاد (Acute Lymphoblastic Leukemia - ALL) / لنفوم لنفوبلاستیک (Lymphoblastic Lymphoma - LBL)، که به نام‌های لوسمی لنفوسیتی حاد یا لوسمی لنفوئیدی حاد نیز شناخته می‌شود، نوعی سرطان مربوط به سلول‌های پیش‌ساز B، سلول‌های T یا سایر انواع سلول‌ها است که در آن سلول‌های لنفوئیدی نابالغ در خون، مغز استخوان یا سایر بافت‌ها تجمع می‌یابند.

لوسمی پرومیلوسیتی حاد (Acute promyelocytic leukemia یا APL) یک *وضعیت اضطراری پزشکی* است که نیاز به درمان سریع دارد. این بیماری با اختلال انعقادی (coagulopathy) همراه است و به دلیل خونریزی، میزان مرگ‌ومیر بالایی دارد.

لوسمی حاد میلوئیدی که به نام لوسمی حاد میلوژن نیز شناخته می‌شود، نوعی تکثیر کلونی از سلول‌های پیش‌ساز هماتوپوئتیک (hematopoietic precursor cells) بدخیم است. این سلول‌های میلوئیدی نابالغ (میلوبلاست‌ها - myeloblasts) در خون، مغز استخوان یا سایر بافت‌ها تجمع می‌کنند و باعث کاهش تولید سلول‌های خونی طبیعی می‌شوند. این بیماری شایع‌ترین نوع لوسمی حاد در بزرگسالان است. اگر AML با شیمی‌درمانی شدید و/یا درمان‌های هدفمند مورد درمان قرار نگیرد، به طور معمول به سرعت کشنده می‌شود.

اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های موجود برای تعریف طیف گسترده‌ای از نفوذهای لنفوپرولیفراتیو بدخیم پوستی متغیر و در حال تکامل هستند. طبقه‌بندی‌های کنونی بر اساس یافته‌های بالینی، پاتولوژیک، ایمونوپاتولوژیک، مولکولی و سیتوژنتیک استوارند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اصلاح طبقه‌بندی لنفوم اروپایی-آمریکایی تجدیدنظرشده (REAL)، سه دسته اصلی از بدخیمی‌های لنفوئیدی را به رسمیت می‌شناسد: لنفوم‌های سلول B، سلول T / سلول‌های قاتل طبیعی (NK) و لنفوم هوچکین. این طبقه‌بندی شامل لنفوم‌ها و لوسمی‌های لنفوئیدی می‌شود. هر یک از این دسته‌ها به زیرمجموعه‌های بیشتری تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال، می‌توان به لنفوم‌های اولیه پوستی سلول B و لنفوم‌های اولیه پوستی سلول T (CTCL) اشاره کرد.

هیستو سایتیک لنفوهیستیوسیتوز هموفاگوسیتی (Hemophagocytic lymphohistiocytosis) که به نام‌های هیستو سایتیک مدولاری رتیکولوزیس، سندرم فعال‌سازی ماکروفاژ و لنفوهیستیوسیتوز هموفاگوسیتی خانوادگی (در اشکال ارثی) نیز شناخته می‌شود، یک سندرم هموفاگوسیتی نسبتاً نادر است. HLH تمامی گروه‌های سنی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما بیشتر موارد در نوزادان (اغلب کمتر از یک سال) و کودکان خردسال رخ می‌دهد.

میلوفیبروز اولیه (Primary Myelofibrosis یا PMF) یک اختلال نادر میلوپرولیفراتیو (myeloproliferative) در مغز استخوان است که با تکثیر کلونال (clonal proliferation) سلول‌های مغز استخوان، درجات مختلفی از فیبروز (fibrosis) که با رنگ‌آمیزی رتیکولین یا تری‌کروم مشخص می‌شود، و تکثیر غیرطبیعی مگاکاریوسیت‌ها (megakaryocyte proliferation) که منجر به اختلال در خون‌سازی (hematopoiesis) می‌شود، مشخص می‌گردد. این بیماری معمولاً در بیماران مسن رخ می‌دهد (میانگین سنی ۶۵ سال)، اگرچه PMF ممکن است در هر سنی رخ دهد.

سندرم میلودیسپلاستیک (Myelodysplastic Syndrome یا MDS) یک اختلال نادر و کلونال سلول‌های بنیادی خونساز است که با سلول‌های خونی غیرطبیعی (دیسپلاستیک)، عملکرد ناکارآمد مغز استخوان و کاهش شمارش سلول‌های خونی (سایتوپنی‌ها) مشخص می‌شود. انواع مختلفی از MDS وجود دارد که بر اساس ویژگی‌های خون محیطی، مغز استخوان و ویژگی‌های سیتوژنتیکی طبقه‌بندی می‌شوند. خطر ابتلا به MDS با افزایش سن بیشتر می‌شود و میانگین سنی تشخیص آن ۶۵ سال یا بالاتر است و در مردان شیوع بیشتری دارد. برخی از انواع MDS با شیمی‌درمانی قبلی مرتبط هستند.

عفونت با ویروس HIV باعث بروز سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) می‌شود و این یک مشکل بزرگ بهداشتی در سطح جهانی است. دو نوع ویروس وجود دارد: HIV-1 و HIV-2. این ویروس عمدتاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. همچنین می‌تواند به‌صورت پارنترال (از طریق استفاده از مواد مخدر تزریقی، انتقال خون یا در زمان پیوند عضو) یا پری‌ناتال (درون‌رحمی، حین زایمان یا در دوران شیردهی) منتقل شود. مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند و بیمارانی که به مواد مخدر تزریقی اعتیاد دارند، در معرض خطر بیشتری برای این عفونت قرار دارند. ویروس به لنفوسیت‌های T-CD4 حمله کرده و منجر به اختلال تدریجی سیستم ایمنی می‌شود.

پانسیتوپنی (Pancytopenia) کاهش در هر سه نوع سلول‌های خونی محیطی است که به صورت کم‌خونی (anemia)، کاهش گلبول‌های سفید (leukopenia)، و کاهش پلاکت‌ها (thrombocytopenia) به طور همزمان بروز می‌کند.

آنمی فانکونی (Fanconi anemia یا FA) یک سندرم ژنتیکی نادر است که به از دست دادن تمامی عناصر خونی شکل گرفته منجر می‌شود. نقص در چندین ژن مسئول مسیر سیگنال‌دهی فعال‌شده توسط آسیب DNA، باعث بروز FA در الگوهای وراثتی اتوزومی و وابسته به X می‌شود. در نتیجه، سلول‌های هماتولوژیک فرد به عوامل اتصال‌دهنده متقاطع DNA حساسیت بالایی دارند که این امر به افزایش نرخ ناهنجاری‌های کروموزومی و مرگ سلولی منجر می‌شود. این بیماری تحلیل‌برنده پیش‌رونده به وضعیتی به نام پان‌سیتوپنی (pancytopenia) می‌انجامد. ناهنجاری‌های متداول مرتبط شامل ناهنجاری‌های مادرزادی کلیه، قلب، چشم، سیستم عصبی مرکزی و اندام‌ها می‌باشد. با این حال، بسیاری بدون این ناهنجاری‌های مادرزادی به دنیا می‌آیند که ممکن است تشخیص را تا دوران کودکی به تأخیر بیندازد. تغییرات رنگدانه‌ای پوست ممکن است اولین نشانه برای تشخیص باشد.